ละว่าส่ำนั้นจบกลอนสิลำลา
คนที่ฮักส่ำฟ้าไปหน้าบ่ห่วงหลัง
ฮักกะเดี้ยกะด้อ ลืมง่ายแถะน้อคู่สร้าง
เจ้าถิ่มไว้กลางทางหย่างเกี้ยวดอกคู่สม
ลมพัดต้องเป็นทำนองน้ำตา
ฝนย้อยลงมาปานว่าฟ้าสั่ง
ให้มาล้างใจของคนที่มันกำลังพัง
อาลัยร้างฮักที่ม้างน้อมื้อนี้ ไปดีกับเพิ่น
ละมาเย้อขวัญเจ้าแล่นจั้นหนีหาย
เจ้าไปอยู่แกใด๋ละน้อ ให้ฟ้าวมา
จบลงแล้ว ความฮักเวทนา
ลาแล้วลา ละมาเด้อขวัญ
ละโอละน้อสวรรค์สร้าง คะลำชาติวาสนา
ลาแล้วลา ลาคนบ่เป็นตาฮัก
เบิดอาลัยมโนกลุ้มคือเฮ็ดกันเจ็บคัก
ฮู้ว่าฮัก เลยเฮ็ดจั่งใด๋กะได้
เจ็บใจปานไฟจี้เฮ็ดดีผัดได้ซั่ว
หน้ามืดตามัวให้เขาตั๋ว ใจสิขาด
สมน้ำหน้ามึงบ่ สมองบ่เป็นชาติ
โอ๊ย จั่งแม่นปึกแป้นปีก
ละมาเย้อขวัญเจ้าแล่นจั้นหนีหาย
เจ้าไปอยู่แกใด๋ละน้อ ให้ฟ้าวมา
จบลงแล้ว ความฮักเวทนา
ลาแล้วลา ละมาเด้อขวัญ
ละโอละน้อสวรรค์สร้าง คะลำชาติวาสนา
ลาแล้วลา ลาคนบ่เป็นตาฮัก
เบิดอาลัยมโนกลุ้มคือเฮ็ดกันเจ็บคัก
ฮู้ว่าฮัก เลยเฮ็ดจั่งใด๋กะได้
เจ็บใจปานไฟจี้เฮ็ดดีผัดได้ซั่ว
หน้ามืดตามัวให้เขาตั๋ว ใจสิขาด
สมน้ำหน้ามึงบ่ สมองบ่เป็นชาติ
ละโอละน้อสวรรค์สร้าง คะลำชาติวาสนา
ลาแล้วลา ลาคนบ่เป็นตาฮัก
เบิดอาลัยมโนกลุ้มคือเฮ็ดกันเจ็บคัก
ฮู้ว่าฮัก เลยเฮ็ดจั่งใด๋กะได้
เจ็บใจปานไฟจี้เฮ็ดดีผัดได้ซั่ว
หน้ามืดตามัวให้เขาตั๋ว ใจสิขาด
สมน้ำหน้ามึงบ่ สมองบ่เป็นชาติ
โอ๊ย จั่งแม่นปึกแป้นปีก